จิงจ้อขน จิงจ้อหลวง จิงจ้อใหญ่

CONVOLVULACEAE

ไม้เถา มักทอดเลื้อยต่ำๆ ลำต้นกลม ตามกิ่งก้านมีขนแข็งสีขาว หรือสีน้ำตาลอ่อน กระจายทั่วไป ใบเป็นใบเดี่ยว รูปเกือบกลม กว้าง 5-16 ซม. ยาว 5-18 ซม. โคนใบรูปหัวใจ ขอบใบจักเป็นแฉกรูปพัด 5-7 แฉก ปลายแหลมและมีติ่งสั้น มีขนประปรายทั้งสองด้าน ก้านใบยาว 2-15 ซม. ดอกสีเหลืองสด ออกเป็นช่อตามง่ามใบ มักมี 1-3 ดอก ก้านช่อดอกยาว 1-15 ซม. ก้านดอกยาว 0.8-2 ซม. กลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นรูปถ้วยปากแตร กว้าง 4-6 ซม. ที่กลางกลีบมีเส้นแขนง เป็นแถบเห็นได้ชัด อับเรณูบิดเป็นเกลียว ผลแห้งกึ่งกลม ขนาดยาว 10-25 มม. ผิวค่อนข้างหนาคล้ายแผ่นหนัง สีคล้ายฝาง มีช่องเปิด 4 ช่อง เมล็ดมี 4 เมล็ดหรือน้อยกว่า ยาว 6-7 มม. สีดำหรือน้ำตาลดำ ผิวเกลี้ยง

พบตั้งแต่อินเดีย ศรีลังกา อินโดจีน จนถึงมาเลเซีย ในประเทศไทยพบตามที่แห้งแล้ง ทุ่งหญ้า ไร่ร้าง ป่าเบญจพรรณ ริมฝั่งน้ำและสองข้างทาง ตั้งแต่ระดับน้ำทะเล จนถึง 500 เมตร ระยะการออกดอกระหว่างเดือนตุลาคม-มีนาคม

รากรับประทานดิบเป็นยาเจริญอาหาร ช่วยย่อยอาหาร ทั้งต้นแก้อาการทางเดินปัสสาวะอักเสบ

หนังสือพรรณไม้สวนพฤกษศาสตร์สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ เล่ม 2

-